Η τελευταία του αμιγώς ποιητική συλλογή, "Ναός του κόσμου", κυκλοφόρησε το 1996. Δεκαεφτά χρόνων απόσταση, που όμως καλύπτεται, με ποιητική συνέχεια και συνέπεια, από σημαντικότατα βιβλία άλλου είδους.

"Κάτω απ’ το εικόνισμα των άστρων", επειδή, στο ναό του κόσμου, το πιο θαυμαστό εικόνισμα, είναι αυτό των άστρων. Κι ακόμη, "Μάσκες του τίποτε" (ο υπότιτλος), επειδή, "όλα του Μηδενός μεταμορφώσεις είναι, μάγια...", όπως έγραψε ο ποιητής, στο πρώτο κιόλας βιβλίο του, Μανθρασπέντα (1977).

Η νέα ποιητική συλλογή του Γιάννη Υφαντή, μοιάζει πολύ με τις προηγούμενες, μα είναι συνάμα κι εντελώς διαφορετική. Περιέχοντας, εκατόν ένα ποιήματα, εκατόν ένα, πυκνά, εν ρυθμώ, παραμύθια, ή αλλιώς, 161 σελίδες παραμυθίας, που τόσο πολύ την χρειαζόμαστε σήμερα.